Author: Shqiperia Sot

Radarët e monitorimit të trafikut janë duke bërë kërdinë me gjoba masive, ligjshmëria e të cilave është më shumë se e dyshimtë.

Edhe pse investimi për monitorimin e Trafikut në akset kryesore kombëtare nuk ka përfunduar ende dhe nuk është marrë në dorëzim nga Autoriteti Rrugor Shqiptar, radarët kanë vendosur gjoba masivisht, për shumicën dërrmuese të të cilave drejtuesit e mjeteve nuk janë në dijeni fare.

‘Kur ndodh një shkelje rrugore, kamerat inteligjente regjistrojnë automatikisht të dhënat dhe fotot përkatëse. Më pas, këto informacione analizohen nga operatorët dhe i transmetohen Policisë së Shtetit. Kjo e fundit verifikon rastin dhe liron gjobën përkatëse, e cila i shkon drejtpërdrejt drejtuesit të mjetit në sistemin elektronik të gjobave,’ thotë Marin Bezhani, Drejtor i Qendrës Kombëtare të Monitorimit të Trafikut (QKMT).

Por cilat janë pikat që monitorohen aktualisht?

‘Monitorimi po kryhet në fazë testimi në disa pika të zgjedhura strategjike, përfshirë: Golemin pranë stacionit të trenit, mbikalimin e Spillesë 1 dhe Spillesë 2, zonën e njohur si ‘Zham Sektor’, si dhe në Bishtin e Zhurit dhe Rrogozhinë. Përveç këtyre, testime po zhvillohen edhe në disa akse të tjera rrugore kryesore në vend.’

Projekti për monitorimin e trafikut në autostradat kombëtare është tenderuar për një vlerë prej rreth 20 milionë eurosh. Ai parashikon vendosjen e kamerave të trafikut fillimisht për 200 kilometra rrugë kombëtare, të cilat monitorojnë dhe përcjellin në kohë reale çdo shkelje.

Si do ishte nje titull me i mire clickbite per kte lajm

Finalistja e Big Brother VIP Kosova, Xheneta Fetahu, po e mban ndezur vëmendjen e publikut edhe pas përfundimit të spektaklit. Shumë aktive në rrjete sociale, modelja nga Prizreni ka publikuar së fundmi disa imazhe në Instagram, të shoqëruara me një mbishkrim që nuk ka kaluar pa u vënë re.

“Disa vajza e luajnë aq mirë rolin e viktimës, sa meritojnë çmimin Oscar,” ka shkruar ajo, duke ndezur menjëherë spekulime rreth kujt mund t’i jetë drejtuar ky mesazh.

Gruaja e dytë e babait tim, erdhi një ditë me një kilogram karamele. Unë dhe motra ime e shikuam me tmerr. Shoqet tona na i kishin mbushur kokat me histori të tmerrshme për njerkat, kështu që as faleminderit nuk i thamë. Në vend që të ofendohej, ajo buzëqeshi dhe kurrë nuk e ndaloi buzeqeshjen. Ajo ishte një grua e bukur ne fytyre, me flokë të gjatë e të errët. Babai im na e prezantoi atë pa shumë fjalë: “kjo do të jetë nëna juaj e re.”

Isha shumë e vogël për të kuptuar si duhet të jetë ndjerë ai. E përshëndetëm me një heshtje të ngrirë. Ata u martuan në komunë dhe pak kohë më pas ajo u transferua të jetonte me ne. Shtëpia ishte zhytur në errësirën e zisë, u mësuam me të. Ditën e parë, ajo hapi të gjitha dritaret, e la diellin të hynte dhe vuri pak muzikë. Më kujtohet shikimi i motrës sime, e bezdisur nga drita e papritur dhe muzika që thyente heshtjen, tashmë të njohur.

Ajo bëri një pastrim me themel, dhomë per dhomë, me aq kujdes saqë edhe një mbret do të ndihej mirë. Mbushi raftet me libra dhe, kur kaloi pranë fotografise së mamit qe ishte varur, mendova se do ta hiqte nga vendi, por ne vend të kësaj, i pastroi pluhurin dhe e vendosi më në qendër të murit. E pranova atë ditë. Edhe pse nuk mund ta imagjinoja se sa shumë do të ma ndryshonte jetën.

Në kuzhinë ajo ishte një magjistare, pjata të çuditshme dhe të shijshme që askush prej nesh nuk i kishte provuar ndonjëherë. Kështu e fitoi zemrën e babait, edhe motra ime, ngadalë, filloi të fliste me të. Pas një viti, dhimbja e vdekjes se nënës sonë ishte zbutur, edhe nëse harrimi i saj ishte i pamundur, imazhi i saj vazhdonte të na vëzhgonte nga dhoma e ndenjes.

Ne kurrë nuk e quajtëm nënë, gjë që ajo nuk pretendoi kurrë, e fitoi besimin tonë me durim. Ajo na këshilloi, na mbrojti, na ndihmoi kur ishim ne veshtiresi. Kaluan vite. Një ditë, babi nuk u kthye nga puna. Ajo nuk u shqetësua në fillim, pastaj kaloi orë të tëra në telefon, derisa erdhi lajmi, babai kishte pesuar aksident duke gjetur vdekjen e menjehershme. Kjo ishte vdekja e dytë e fëmijërisë sonë. Dhe na detyroi të kuptojmë se asgjë nuk zgjat përgjithmonë.

Pas funeralit, kishim frikë se do të na ndanin dhe do të na çonin në një institucion. Por ajo nuk u largua, qëndroi me ne, edhe me e pranishme se me perpara. Punonte gjysmë dite në një restorant, dhe pjesën tjetër të kohës përpiqej të na ngrinte humorin, organizonte shëtitje, kërcente, kendonte me zë të lartë, sajonte lojra te ndryshme… E shikonim nga larg, në heshtje, por ajo nuk hiqte dorë.

Një ditë e pyeta se ku ishte topi im. Ishte një mëngjes me diell, pas muajsh me shi dhe trishtim. Ajo e gjeti menjëherë dhe ma dha me një buzëqeshje të madhe. Ndërsa po largohesha, ajo më tha: “Nëse nuk do të luash vetëm, jam unë këtu.” «Në rregull», u përgjigja duke ngritur supet. Ne luajtem dhe pastaj erdhi koha e drekes, ushqimet e saj të lehta ishin gjithmonë të veçanta, nuk kishte shumë, por dinte si ta bënte çdo tavolinë një ngjarje të vogël.

Atë ditë fillova ta doja vërtetë. Dhe nuk kisha frikë të bëja gabime. Motra ime vuri re ndryshimin tek unë, me shumë kujdes, edhe ajo filloi të besonte, jetët tona rrotulloheshin rreth saj, edhe nëse askush nuk e thoshte me zë të lartë. Por ajo e kuptoi, ishte ëmbëlsire per ne, dhe sinqerisht na bëri për vete plotësisht. Kur mbarova shkollën, nuk mendoja se mund të shkoja në universitet.

Por ajo kishte kursyer disa para dhe më regjistroi fshehurazi. Kur e mora vesh, qava nga gëzimi. Motra ime u diplomua si infermiere. E dija që nuk do të mund t’ia shpërbleja kurrë. Ajo nuk ishte nëna jonë, mund të ishte larguar pasi vdiq babai, por vendosi te qëndrojë dhe ishte nëna që nuk e prisnim. Kaluan vite, u bëra avokat, gjithmonë mbaja kontakt me motrën time dhe me të.

Kur mbusha tridhjetë e tre vjeç, ajo u sëmur. U zhvendosa për të qenë pranë saj, e dinte që nuk kishte shumë per te jetuar. Pavarësisht gjithçkaje, ajo prapë buzëqeshte, na bëri të premtojmë se nuk do trishtoheshim. «Dua të tju shikoj vetëm me buzeqeshje», na tha ajo. E varrosëm një të hënë vere, nuk donte të vendosej pranë babait: “Ai vend është për mamin tuaj.”-tha dhe zgjodhi një cep të qetë, nën pemë.

Ne shkojmë dhe i takojme te tre. Trëndafila të kuq për mamin. Shaka për babin, i cili pëlqente të qeshte. Dhe ëmbëlsira për të, ashtu siç e kërkoi. Ndonjëherë shanset e dyta janë të këqija. Por herë pas here, vijnë njerëz të mrekullueshëm që hyjnë në zemrat tona… dhe nuk largohen kurrë, edhe kur largohen! ❤️😍

Martina Carbonaro, një 14-vjeçare italiane e zhdukur dy ditë më parë në Afragola, në zonën e Napolit, është gjetur e vdekur.

Trupi i adoleshentes u gjet nga karabinierët pak larg shtëpisë së vajzës, në një ndërtesë të rrënuar pranë ish-stadiumit “Moccia”. Sipas mediave italiane, viktima ishte fshehur nga vrasësi nën një dyshek.

Si autor i krimit u arrestua ish-i dashuri 18-vjeçar, Alessio Tucci, i akuzuar për vrasje të rëndë dhe fshehje të një kufome.

Gjatë marrjes në pyetje, ai rrëfeu se kishte vrarë Martinën dhe më pas kishte fshehur trupin e saj.

Raportohet se 18-vjeçari i ka shkaktuar vdekjen duke e goditur në kokë disa herë me një gur. Motivi i krimit dyshohet se ishte ndarja e tyre. 14-vjeçarja e kishte dhënë fund marrëdhënies disa ditë para vrasjes dhe ai nuk mund ta pranonte ndarjen.

Ishin pamjet filmike në kamerat e zonës që çuan në zbardhjen e ngjarjes, ku u rindërtuan lëvizjet e fundit të viktimës dhe u identifikua autori.

Krimi besohet se ka ndodhur në afërsi ose brenda ndërtesës ku u gjet trupi. Martina raportohet se nuk donte të rikthehej me ish të dashurin, por do të kishte pranuar të takohej me ish-të dashurin e saj në të njëjtin vend ku takoheshin zakonisht kur ishin bashkë.

Në kulmin e një debati, ai dyshohet se e goditi vajzën me gur dhe e vrau. Pas lajmit për vdekjen e vajzës së saj, nëna e 14-vjeçares shkroi në rrjetet sociale: “Kushdo që të ka lënduar do të paguajë”

Ajo kishte raportuar zhdukjen e vajzës së saj mbërmjen midis 27 dhe 27 majit, duke i shpjeguar policisë se Martina i kishte shkruar se po dilte nga shtëpia për t’u takuar me një shoqe për akullore.

Më vonë, megjithatë, kur ajo u përpoq ta telefononte, lidhja u ndërpre. Nëna më vonë raportoi se Martina ishte takuar me ish-të dashurin e saj.

Në autostradën Tiranë-Durrës vijon puna për zgjerimin e rrugës me nga dy korsi në secilën anë, ku njëra korsi do të shërbejë për emergjencat, duke e bërë autostradën në përfundim të punimeve me nga katër korsi në secilin drejtim.

Kryeministri Edi Rama ditën e sotme shprehet se deri më tani është realizuar 50% e punimeve.

“Mirëmëngjes dhe nga kantieri i punës për zgjerimin e superstradës Tiranë-Durrës, Faza II, ku punimet kanë ecur me ritme shumë të mira e tashmë realizimi fizik ka arritur në masën 50%, ju uroj një ditë të mbarë”, shkroi Rama.

Projekti pritet të përfundojë brenda dy viteve. Aktualisht, shpejtësia e lejuar në këtë segment është deri në 90 kilometra për orë, një kufizim që do të rritet në 130 kilometra për orë pas përfundimit të zgjerimit.

Në emisionin “Aldo Morning Show” në Tv Klan, korrespondentia nga Durrësi, Dhurata, ka ndarë një lajm që lidhet me një grua e cila ka ndjekur bashkëshortin e saj për 2 ditë radhazi, për të kuptuar nëse në këtë mes kishte diçka që nuk shkonte. Sipas Dhuratës, teksa ndiqte burrin e saj, gruaja kuptoi që ai takohej jo me 1, por me disa femra.

Dhurata: Kemi një lajm përsa i përket një rasti në fakt, ku një zonjë, ka pasur ditët e fundit, pra ka pasur… pra ka vënë re ndjeshëm këtë gjë nga bashkëshorti i saj, që diçka po ndodh tek ai. Pasi nuk ka qenë…

Aldo: Jo ore.

Dhurata: Po, pasi e ka lënë pak pas dore le të themi.

Aldo: Jo ore.

Dhurata: Po dhe kjo e ka vënë re menjëherë Aldo, sepse thashë, ishte goxha e ndjeshme për t’u kuptuar. Dhe ndërkohë e ka ndjekur për dy ditë rresht dhe vuri re që ai nuk dilte me një femër Aldo, por dilte me disa femra. Nuk është se e ka kapur, le të themi, në flagrancë përsa i përket…

Aldo: A jo me një, por me disa?

Dhurata: Me disa, por thjesht linte takime në kafe dhe kjo, këto dy ditë, e ndoqi. Mirëpo nuk e ka kapur në flagrancë, që shiko se me të vërtet këtë e ka të dashur. Mirëpo e ka lënë kështu, vazhdon ndjekja e saj. Të shohim se deri ku do të arrijë zotëria.

Ndërsa prindërit përpiqen t’u japin fëmijëve fruta dhe perime të freskëta, hulumtimet e fundit po ngrenë alarmin: këto ushqime mund të jenë të mbushura me pesticide të rrezikshme. Studiuesit paralajmërojnë për ndikimet afatgjata në zhvillimin e trurit dhe sjelljes tek fëmijët, madje edhe kur sasia e kimikateve është “nën kufijtë e lejuar”. Çfarë dimë realisht për rrezikun që po fshihet në pjatat e tyre?

Pesticidet dhe fëmijët: Efektet afatgjata që duhet të shqetësojnë çdo prind

Një studim i zhvilluar nga shkencëtarët amerikanë ka treguar se fëmijët që janë të ekspozuar ndaj niveleve të larta të pesticideve, për shembull, nga konsumimi i frutave dhe perimeve të kontaminuara, kanë më shumë gjasa të zhvillojnë probleme të sjelljes dhe çrregullime të zhvillimit, si dhe probleme të tjera shëndetësore që mund të ndodhin në moshat e reja.

Në mënyrë të veçantë, studimet kanë lidhur ekspozimin ndaj pesticideve me rritjen e rrezikut për zhvillimin e problemeve neurologjike si ADHD (çrregullimi i hiperaktivitetit dhe vëmendjes) dhe çrregullime të tjera të zhvillimit të trurit. Shumë ekspertë janë të shqetësuar se ndikimi i këtyre kimikateve mund të jetë më i fortë tek fëmijët pasi truri i tyre është ende në zhvillim.

Rreziku që ndodhet në pjatë: A janë fëmijët më të ekspozuar?

Një raport i ri i EWG ka gjetur se disa prej ushqimeve më të konsumuar nga fëmijët janë gjithashtu disa nga më të kontaminuara me pesticide. Ushqimet që kanë shkaktuar shqetësime për shkak të niveleve të larta të mbetjeve të pesticideve përfshijnë luleshtrydhet, spinaqin, pjeshkët, qershitë, dhe mollët. Sipas këtij studimi, më shumë se 90% e mostrave të këtyre frutave përmbanin mbetje të të paktën dy ose më shumë pesticideve, dhe në disa raste, deri në 23 kimikate të ndryshme ishin gjetur në një mostër të vetme!

Çfarë mund të bëjmë?

Kjo situatë ka ngritur një seri pyetjesh për prindërit: si mund të sigurohemi që fëmijët tanë të konsumojnë ushqime të shëndetshme pa i ekspozuar ato ndaj rreziqeve të mundshme nga pesticidet? Ekspertët sugjerojnë disa hapa për të minimizuar rrezikun:

Lajini frutat dhe perimet mirë: Edhe pse larja e ushqimeve mund të ndihmojë në largimin e një pjese të pesticideve, kjo nuk është e mjaftueshme për t’i eliminuar ato plotësisht. Për të siguruar një pastrim më të thellë, mund të përdorni një solucion të thjeshtë me uthull dhe ujë. Zgjidhni produkte organike: Pavarësisht se ato mund të jenë më të shtrenjta, ushqimet organike janë më pak të mundshme të kenë nivele të larta të pesticideve, për shkak të rregullave të ngushta të kultivimit. Diversifikoni ushqimet: Sigurohuni që fëmijët të konsumojnë një gamë të gjerë frutash dhe perimesh, për të reduktuar mundësinë e ekspozimit të tepruar ndaj një pesticide të caktuar. Përfshini ushqime të pastra: Ushqime të tilla si karrotat, patatet dhe perimet me lëvore të trasha janë më pak të ekspozuara ndaj mbetjeve të pesticideve, dhe mund të jenë një alternativë më e sigurt.

Një thirrje për ndërgjegjësim dhe veprim

Ndërkohë që ekspertët paralajmërojnë për rreziqet që mund të sjellin pesticidet në ushqime, është koha që shoqëria të ndërgjegjësohet dhe të kërkojë rregullore më të forta dhe kontrolle më të rrepta mbi përdorimin e këtyre kimikateve. Pesticidet nuk duhet të jenë një kërcënim që kalon nëpër duar të fshehur; është koha që të kërkojmë siguri të vërtetë për të ardhmen e shëndetit të fëmijëve tanë.

Në këtë drejtim, mund të presim që qeveritë dhe organizatat ndërkombëtare të intensifikojnë kontrollet dhe të zhvillojnë më tej politikë të ndaluar përdorimin e pesticideve më të dëmshme për shëndetin publik, duke e bërë të mundur një të ardhme më të shëndetshme dhe më të sigurt për brezat që vijnë.